เช่อไป่เยี่ย 侧柏叶 - ข้อมูลสมุนไพรจีน

Last updated: 2 ก.ค. 2567  |  5541 จำนวนผู้เข้าชม  | 

เช่อไป่เยี่ย 侧柏叶 -  ข้อมูลสมุนไพรจีน

เช่อไป่เยี่ย (侧柏叶) คือ กิ่งและใบแห้งของพืชที่มีชื่อวิทยาศาสตร์ Platycladus orientalis (L.) Franco วงศ์ Cupressaceae

ชื่ออื่น ๆ  
เช่อไป่เยี่ย (จีนกลาง) เจ็กแป๊ะเฮียะ (จีนแต้จิ๋ว) Chinese Arborvitae Twig and Leaf, Platycladi Cacumen

ลักษณะภายนอก
เป็นกิ่งแตกแขนง ส่วนกิ่งแบน ส่วนใบเล็กรูปคล้ายใบเกล็ด เรียงตัวตรงข้ามสลับตั้งฉาก อยู่ติดลำต้น สีเขียวเข้มหรือสีเขียวอมเหลือง เนื้อเปราะ แตกหักง่าย กลิ่นหอมละมุน รสขม ฝาด และเผ็ดเล็กน้อย

แหล่งผลิตที่สำคัญ

ปลูกได้ทั่วไปในประเทศจีน

การเตรียมอิ่นเพี่ยน

1. เช่อไป่เยี่ย : กำจัดกิ่งที่แข็งและสิ่งแปลกปลอม

2. เช่อไป่เยี่ยถ้าน : คั่วเช่อไป่เยี่ยด้วยไฟระดับแรงจนผิวด้านนอกเปลี่ยนเป็นสีน้ำตาลไหม้ เนื้อในมีสีเหลืองไหม้

ฤทธิ์ของยาตามภูมิปัญญาการแพทย์แผนจีน
มีรสขมและฝาด เย็น เข้าสู่เส้นลมปราณปอด ตับ และม้าม

1. เช่อไป่เยี่ย : ทำให้เลือดเย็นและห้ามเลือด  ขจัดเสมหะและระงับไอ ทำให้ผมงอกและมีสีดำ


2. เช่อไป่เยี่ยถ้าน : ทำให้คุณสมบัติเย็นเปลี่ยนเป็นสุขุม เสริมฤทธิ์ห้ามเลือดได้ดี


ขนาดและวิธีใช้  
ต้มรับประทาน 6-12 กรัม ใช้ภายนอกในปริมาณที่เหมาะสม


* ข้อห้ามใช้ ข้อควรระวังในการใช้ *
-


เอกสารนี้เป็นลิขสิทธิ์และทรัพย์สินทางปัญญาของคลินิกหัวเฉียวแผนแพทย์จีน
ใช้เผยแพร่เพื่อเป็นวิทยาทานความรู้แก่ประชาชน
ห้ามคัดลอกในเชิงพาณิชย์โดยไม่ได้รับอนุญาตทุกกรณี

เว็บไซต์นี้มีการใช้งานคุกกี้ เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพและประสบการณ์ที่ดีในการใช้งานเว็บไซต์ของท่าน ท่านสามารถอ่านรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ นโยบายความเป็นส่วนตัว  และ  นโยบายคุกกี้